پست بدون عنوان
پست بدون عنوان
خیلی خیلی خیلی خیلی قشنگ بودن و مثل ستاره های قالب وبم بودن.و چقدر من عاشقشون شدم!!!!
دو تا امتحان فقط مونده و برای مطالعات که بخونیم خیالمون جمع میشه.امتحان آخری هم میشه املا که دوشنبه است.
هم چنان دارم شوالیه های بدنام رو می خونم که ویوات برای کادوی تولدم گرفته بود.تو این مدت اصلا نمیشد بخونم.اینجوری کتاب خوندن نمی چسبه،سه صفحه بخونی و بعد بزاری کنار...
کتاب رو باید انقدر بخونی و توش فرو بری که تک تک کلماتش بشه عضوی و سلولی از بدنت.
مسابقه ی والیبال رو که می دیدم آرزو میکردم کاش مسابقات بسکتبال رو هم پخش میکردن.
یعنی ایران یک درصد به بسکتبال اهمیت نمیده...
اشکال نداره،دوستش دارم.مثل این می مونه که دوست نداشته باشی یه کتاب زیاد مشهور بشه(از نظر من مثل همچون ستارگان) چون دوستش داری و میخوای مال خودتو دوستت باشه.
بنابراین نسبت به بی توجهی به بسکتبال اصلا حسی ندارم،فقط کاش از تو تلویزیون پنج تا مسابقه ازش پخش کنن دل آدم شاد بشه.
و همچنان سرماخوردگی در آستانه تابستون خر است....
پ.ن:مریم عزیزم تولدت کلی مبارک باشه،با کلی آرزوهای خوب برای تو...